એક અડપલો છોકરો જીવો જેનું નામ
અતિશે કરતો અડપલાં જઈ બેસે જે ઠામ
કાગળ કાં લેખણ છરી જે જે વસ્તુ જોય
ઝાલે ઝૂમી ઝડપથી હીરા જેવી હોય
ના ના કહી માને નહિ કહ્યું ન ધરે કાન
એને પણ દિન એકમાં સર્વ મળી ગઈ સાન
ડોસો ચશ્માં ડાબલી મેલી ચડિયા માળ
અતિ આનંદે અડપલે તે લીધાં તત્કાળ
ચશ્મા નાક ચડાવિયાં ખાડાળાં તે ખૂબ
ડાબલી લીધી દેખવા ધારીને પગ ધુંબ
ઢીલું ન હતું ઢાકણું જબરું કીધું જોર
ઊઘડતાં તે ઉછળ્યું કીધો શોરબકોર
આંખો મો ઉપર પડી તેમાથી તપખીર
ફાંફાં મારે ફાંકડો ન ધારી શક્યો ધીર
ચશ્માં નાખ્યાં ચોકમાં છીં છીં છીંકો ખાય
થાક્યો તે થૂ થૂ કરી જીવો રોતો જાય
ચોળે ત્યાં તો ચોગણો આંખે અંધો થાય
ડોસે દીઠો દીકરો ચશ્માંના ચૂરાય
ડોસે ડારો દઈ કહ્યું હસવું ને થઈ હાણ
લાડકડાં એ લાગનો જીવા છે તું જાણ
ચશ્માં તો વસમાં થયાં ડબીએ વાળ્યો દાટ
જીવે ફરીને જીવતાં ઘડ્યો ન એવો ઘાટ
Saturday, 21 July 2012
એક અડપલો છોકરો
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment